به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، حضرت آیت‌الله‌العظمی سیدعلی حسینی سیستانی، مرجع اعلم جهان تشیع در پاسخ به استفتاء مؤمنان در خصوص برپایی مراسم اربعین حسینی، توصیه‌هایی ارائه کردند.متن کامل استفتا و پاسخ آن به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

محضر مرجع اعلای جهان تشیع حضرت آیت‌الله‌العظمی سیستانی (دام ظله الوارف)

السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته

عظم الله لکم الاجر

ما اکنون و به مناسبت اربعین حسینی تصمیم به حرکت به سوی کربلای معلی گرفته‌ایم. در این مسیر به منظور بهره‌گیری حداکثر از فیوضات این مراسم و آگاهی از مطالبی که نسبت به آن و اجر مترتب بر آن ناآگاهیم، نیازمند رهنمودهای پدرانه معظم له می‌باشیم.

رجای واثق داریم رهنمودهای حضرتعالی برای اقشار مختلف جامعه مفید خواهد بود.

أدام الله نعمة وجودکم المبارک إنّه سمیع قریب ونسألکم الدعاء.

جمعی از مومنان

پاسخ حضرت آیت‌الله‌العظمی سیستانی مد ظله العالی به شرح ذیل است:

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

الحمدلله رب‌العالمین والصلاة والسلام على سیدنا محمد وآله الطاهرین.

ضروریست مؤمنانی که خداوند به ایشان توفیق شرکت در این زیارت شریف را عنایت کرده توجه نمایند که خداوند از بین بندگان خود، پیامبران و اوصیاء را برگزیده و ایشان را پیشوا و حجت برای سایر مؤمنان قرار داد تا به واسطه تعالیم ایشان هدایت شده و از اعمال ایشان تبعیت کنند. خداوند، مؤمنان را به زیارت مشاهد متبرکه به منظور جاودانه کردن یاد و خاطره و اعتلای‌شان ایشان را ترغیب کرده تا به این واسطه تعالیم و احکام الهی پیوسته برای ایشان مؤمنان یادآوری شود چرا که ایشان مثل اعلای اطاعت، بندگی و ایثار در راه دین هستند.

در شرایط این زیارت آن است که زائر علاوه بر یادآوری فداکاری‌های امام حسین(ع) در راه خدا، تعالیم دین حنیف از جمله نماز، حجاب، اصلاح و عفو، حلم و ادب و آنچه در این مسیر باید رعایت نمایند را رعایت نموده تا این زیارت گامی در تربیت نفس برای دریافت این معانی و تثبیت آثار آن تا زیارت‌های بعدی باشد، چه بسا که حضور در این مراسم به مثابه حضور در مجالس تعلیم و تربیت امام(ع) است.

بر ماست که اکنون که محضر اهل بیت علیهم السلام را درک نکرده‌ایم بر اساس تعالیم ایشان خویشتن را تربیت کنیم. بر ماست که آنچنان‌که خداوند ما را به زیارت مشاهد ایشان رغبت نموده، ایشان را زیارت و صداقت خویش را قبال ایشان به محک بکشیم. بایستی از آرزوها و نیات غیرصادقانه در قبال ایشان بپرهیزیم و بدانیم که اگر آنچنانکه ایشان خواسته‌اند باشیم، می‌توان امیدوار بود که با شهدایی که با ایشان به شهادت رسیده‌اند محشور شویم. از امام علی(ع) در جنگ جمل روایت است که فرمودند «امروز در جنگ کسانی با ما همراه هستند که در صلب پدران و رحم‌های مادرانشان هستند».

خدا را خدا در نمازهایتان، که در حدیث شریف آمده است نماز ستون دین و معراج مؤمن است. اگر پذیرفته شود هر آنچه انجام داده پذیرفته می‌شود و اگر مردود شود همه اعمالش مردود خواهند شد.

لازم است نسبت به ادای این فرائض در اول وقت، خود را ملزم نموده چرا که خداوند بندگانی را که به سرعت به ندای او پاسخ می‌دهند دوست می‌دارد و بنده نبایستی ادای نماز را به تأخیر بیندازد چرا که نماز افضل طاعات است. از اهل بیت(ع) روایت است که شفاعت ما به کسی که نماز را سبک می‌شمارد نمی‌رسد.

از امام حسین(ع) روایت است که در روز عاشورا به کسی که ایشان را به وقت نماز آگاه نمود فرمود: (نماز را به من یادآوری کردی خداوند تو را از نمازگزاران قرار دهد) و سپس امام در میدان جنگ و زیر باران تیر به نماز ایستاد.

خدا را خدا در اخلاص، چرا که ارزش و برکت عمل انسان به میزان اخلاص او برای خداوند متعال است چرا که خداوند جز عملی که برای او خالص شده باشد را نمی‌پذیرد. از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هنگام مهاجرت مسلمان از مکه به مدینه روایت است که فرمودند: هر کس برای خدا و رسولش هجرت کند هجرتش به سوی ایشان خواهد بود و هر که برای متاع دنیا هجرت نموده، به سوی دنیار مهاجرت خواهد کرد.

خداوند به میزان اخلاص در عمل، اجر و پاداش آن را افزایش می‌دهد تا آنجا که پاداش 700 برابر می‌شود و خداوند برای هر که بخواهد پاداش مضاعف منظور می‌فرماید. بر زائران است که در مسیر خود بسیار ذکر خدای متعال بگویند و بدانند که خداوند به هر کسی نعمت اخلاص در عقیده، قول و عمل عنایت نمی‌کند و عمل بدون اخلاص با پایان زندگی پایان می‌پذیرد اما عمل با اخلاص در این دنیا و آخرت جاوید خواهد ماند.

خدا را خدا را در عفت و حجاب که از مهمترین چیزهایی هستند که اهل بیت(ع) در بدترین شرایط در کربلا به آن توجه کرده و مثل اعلای آن بودند. ایشان از هیچ ناجوانمردی که در حقشان روا داشته شد به اندازه هتک حرمت ایشان در بین مردم اندوهگین نشدند.

لذا بر زائران و بانوان است که عفت را در رفتار و نوع پوشش و ظاهر خود حفظ کرده و از هر آنچه این مسئله را مخدوش می‌کند (مثل لباس‌های تنگ و اختلاط‌های ناپسند و به نمایش گذاردن زینت‌ها که از آنها نهی شده) پرهیز کرده و عفت را در حد اعلای آن و احترام به این مراسم معنوی رعایت کنند.

از درگاه خداوند متعال اعتلا و رفعت جایگاه حضرت محمد صلی الله علیه و آله و اهل بیت مطهرش علیهم السلام در دنیا و آخرت را به واسطه آنچه در راه خدا و هدایت خلق فدا نموده‌اند مسئلت داریم. از خدای عزوجل می‌خواهیم تا بر محمد و آل محمد آنچنانکه بر ابراهیم و آل ابراهیم علیهم‌السلام درود فرستاد، درود و صلوات فرستد و زیارت زوار اباعبدالله‌الحسین(ع) را همانند اعمال صالحان مورد قبول قرار داده تا در این زیارت و تمام عمر خویش اسوه و مثالی برای دیگران بوده و ایشان را به حق اهل بیت علیهم‌السلام و تبعیت ایشان از این خاندان بزرگوار و تبلیغ رسالت ایشان جزای خیر عنایت نموده و در روز قیامت مورد خطاب ایشان قرار گرفته و شهدای ایشان با شهدای کربلا که خون خویش را فدا نموده و ظلم و آوارگی را متحمل شدند محشور کند.

گروه اجتماعی: مدیر گروه نهج‌البلاغه دانشکده علوم حدیث با اشاره به اینکه اگر روزه‌داری طی روزه ماه رمضان ایمان، تقوا و احسان را کسب نکند، معلوم می‌شود که نقشه‌راه عبادت را اشتباه رفته است، گفت: حتی در چند روز باقی‌مانده از ماه رمضان می‌توان به ابتدای این نقشه راه با پرواداری گام نهاد.

مصطفی دلشاد تهرانی، مدیر گروه نهج‌البلاغه دانشکده علوم حدیث، در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به تشریح مسیری که روزه‌دار طی ماه مبارک رمضان باید طی می‌کرده است، پرداخت و عنوان کرد: در قرآن کریم تعریفی در خصوص انسان مطلوب وجود دارد و آن تعریف شامل سه شاخصه تقوا، احسان و ایمان می‌شود. یعنی قرار است انسانی که با نظام تربیتی قرآن شکل می‌گیرد انسانی اهل تقوا، ایمان و احسان باشد.

مولف «تفسیر موضوعی نهج البلاغه»، روزه ماه مبارک رمضان را یکی از روش‌های رسیدن به جایگاه چنین انسانی برشمرد و اظهار کرد: برای تحقق چنین انسانی در قرآن یک نقشه راه وجود دارد که درون این نقشه راه روش‌هایی مطرح شده، یکی از روش‌های تحقق انسان مطلوب که این سه شاخصه را دارد، روزه ماه مبارک رمضان است.

تقوا، ایمان و احسان؛ سه شاخصه انسان قرآنی

این محقق و استاد دانشگاه کشورمان با اشاره به آیات 183 تا 187 سوره بقره که بحث روزه در آنها مطرح شده است، عنوان کرد: در این آیات سه مسئله تقوا، رشد و شُکر به عنوان فلسفه روزه عنوان شده که مناسب با انسان مطلوب و نقشه راه برای امر روزه‌داری است. یعنی انسانی که روزه می‌گیرد قاعدتاً باید به این سه چیز دست پیدا کند که رشد یعنی مقصد را یافتن و به سمت آن حرکت کردن و شُکر یعنی امکانات، توان و قدرت انسانی را بتوان در راهی استفاده کرد که برای آن آفریده شده است. وی ادامه داد: متناسب با سه شاخصه انسان مطلوب در ماه مبارک رمضان لوازمی وجود دارد، شامل ایمان، یعنی به نقطه‌ای سیر کنیم که جز خدا را نپرستیم، تقوا یعنی مرز و حریم نگه‌داشتن، خود را در حصار مطلوب نگه داشتن (همه آن چیزی که با امساک حاصل می‌‌شود) و احسان نیز لطافتی است که انسان در این ماه پیدا می‌کند، که به صورت گذشت، بخشش و ... خود را نشان می‌دهد.

دلشادتهرانی در نتیجه‌گیری از این بخش از سخنان خود، اظهار کرد: بنابراین طی ماه رمضان علی‌القاعده باید سه چیز آرام آرام در انسان خود را نشان دهد «پروا داری»، «عبودیت، بندگی و احسان» و «لطافت و بخشندگی». وی تصریح کرد: اگر این سه تاکنون حاصل شده باید برای حفظ و تقویت آن تلاش کرد، اگر حاصل نشده باید به این فکر کرد که نقشه راه را اشتباه رفته‌ایم. یعنی با روزه قاعدتاً افراد باید پروادارتر شوند، حقوق و حریم هم را رعایت کنند، بیشتر همدیگر را ملاحظه و تکریم کنند و ... که همه نشانه‌های پرواداری است، باید بندگی کنند یعنی جز در برابر خدا سر خم نکنند، چاپلوسی سایر بندگان را نکنند، چشم به دست بندگان خدا نداشته باشند، نگاهشان به خدا و متعالی باشد و به سمت مقصد حرکت کنند.

پیامبر(ص) طی ماه رمضان از نسیم بهاری لطیف‌تر می‌شدند

این محقق و استاد دانشگاه در خصوص «احسان» نیز عنوان کرد: طی ماه رمضان احسان باید در انسان ظهور پیدا کند در برخی از اخبار هست که پیامبر اکرم (ص) طی ماه رمضان از نسیم بهاری نیز لطیف‌تر می‌شد. وی تشریح کرد: باید لطافت وجودی در انسان دیده شود، نشانه انسان تربیت یافته در منطق قرآن و معصومین(ع) لطافت وجودی است. امیرالمومنین(ع) تعبیری دارد که می‌فرماید باید غلظت‌های انسان لطیف شود و ستبری‌های وجود انسان نازک شود. روزه بهترین روش است که این اتفاق رخ دهد بنابراین ما یک انسان مطلوب، نقشه راه و برای آن نقشه راه روش‌هایی داریم که یکی از آن روش‌ها روزه‌داری ماه مبارک رمضان است.

مدیر گروه نهج‌البلاغه دانشکده علوم حدیث، در پاسخ به این سؤال که اگر چنین حالاتی تاکنون برای روزه‌دار حاصل نشده چه باید بکند، گفت: اگر حاصل نشده در چند روز باقی‌مانده باید تلاش کنیم که هر مقدار می‌توان با نقشه راه و جهت‌گیری حرکت کنیم. وی ابتدای این نقشه راه برای آغاز را گام گذاشتن در مسیر تقوا و پرواداری دانست و اظهار کرد: مهم‌ترین مسئله این است که انسان حرمت نگهدار باشد و از اینجا شروع کند که باید حرمت خودم، زمین، آسمان، طبیعت، دوستان و ... را حفظ کنم. این نشانه‌های پرواداری است و کار سختی هم نیست انسان حتی اگر با حفظ و محقق کردن یکی از این حقوق آغاز کند، یک قدم به جلو نهاده است.

منبع:ایکنا

گفتاری از امام موسی صدر

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلّت بفنائک، علیک منی سلام الله ابداً ما بقیت و بقی اللیل و النهار، و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتکم، السلام علی الحسین و علی علیّ بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین.
رسول خدا(ص) فرموده است: «إن الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة؛ حسین چراغ هدایت و کشتی نجات است.» کشتی نجات است، چون از اهل بیتی است که یکی از دو ثقلی است که پیامبر(ص) برای امت خود باقی گذاشته و فرموده است: «مثل اهل بیتی مثل سفینة نوح، من رکبها نجا و من تخلّف عنها غرق؛ مَثَل اهل بیت من مانند کشتی نوح است؛ هر که سوار آن شود نجات مییابد و هر که از آن بازماند غرق می شود.» ولی در این میان امام حسین یک ویژگی خاص دارد. پیامبر راه هدایت را به راهی تاریک تشبیه میکند که نیاز به چراغ و نور دارد و آن چراع و نور، امام حسین است.

ادامه مطلب...